Nadine moest eerst zichzelf accepteren

Cadeautjes

Ik zie het zo: we maken allemaal onze reis hier op aarde en krijgen onderweg cadeautjes in de vorm van levenslessen. Eenzaamheid is voor mijn een levensles. Dit cadeautje kreeg ik op jonge leeftijd, scheurde de lagen papier ervan, maakte propjes van en gooide ze weg. Tot mijn verbazing was het cadeautje leeg.

De leegte bleef lang een vraagteken. Als ik de propjes nu weer openvouw, zie ik hoe deze lagen tot mijn eenzaamheid hebben geleid. Gescheiden ouders, het missen van verbinding in het gezin, het missen van waardering voor mezelf, gepest worden, het gevoel er niet bij te horen en mezelf niet goed genoeg vinden. Ik ben ervan overtuigd dat levenslessen net zolang op ons pad komen, totdat we alle lagen begrijpen er de onderliggende boodschap ontdekken. Toen ik de boodschap van eenzaamheid ontdekte ging ik deze levensles als een cadeautje zien omdat het me heeft geholpen om mezelf en mijn leven beter te begrijpen.

Verbinding

We zien eenzaamheid als iets negatiefs, we denken vaak geen controle te hebben over dit gevoel. Er moet immers iets of iemand zijn die dit gevoel bij ons weg kan halen. Toch? En daar gaat het fout.

Voordat ik psychologie studeerde, had ik de verkeerde studierichting gekozen, had baantjes die niet bij me paste, relatieproblemen omdat ik mijn grenzen niet aangaf, en thuis voelde ook niet meer als passend. Ik zocht naar iets, maar wist niet wat. Ik ging voor alles wat tijdelijk het gevoel van leegte kon opvullen: gaf veel geld uit en stortte me in het uitgaansleven waarbij drank en drugs me hielpen om even aan de realiteit te ontsnappen. Alles om ook maar iets van verbondenheid met mezelf en de wereld te kunnen voelen.

Ik wist dat dit niet de weg was, zocht naar antwoorden om het leven te begrijpen en vond hier mijn grote interesse voor de psychologie. Dromen, filosoferen, the bigger meaning of life. Skipping the small talk en in diepgaande gesprekken verzinken gaf me voor het eerst een gevoel van verbinding met anderen. Hoe is het mogelijk dat je je eenzaam voelt, terwijl je omringd bent door mensen? Ik had geen gebrek aan sociale contacten, maar aan diepgang, aan betekenis.

Uit comfortzone

Ik realiseerde me dat ik alleen met anderen in verbinding kan staan als ik ook met mezelf in verbinding sta. Eenzaamheid bleef mij parten spelen, omdat ik kampte met angstgevoelens en er moeilijk over kon praten. Over eenzaamheid praten daagt je uit om uit je comfortzone te stappen, en ja ik heb even geaarzeld. Wat zullen anderen zeggen?

Dat is precies het punt waarom we te weinig over eenzaamheid praten. We zijn allemaal weleens het onderwerp geweest van een mening die ons van streek maakte of kwetste. Nu laat ik de mening van iemand anders me niet meer in de weg staan. Het draait immers allemaal om zelfacceptatie. Ik kon moeilijk genieten van het leven, omdat ik bang was om te falen en te veel bezig was met de verwachtingen van anderen.

Jezelf accepteren is de sleutel om in verbinding komen te staan met jezelf. Ik ontdekte dat het gevoel ‘ik ben niet goed genoeg’ de oorzaak van veel problemen was. Zelfliefde is zo fundamenteel onder je mentale gezondheid, dat het echt meer van je aandacht verdient.

Passie vinden

Vorig jaar zomer kwam ik in een verkeersongeval terecht en brak daarbij twee ruggenwervels. Ik werd gedwongen tot stilstand en moest langdurig rust pakken om te herstellen. Door de stilstand leerde ik eenzaamheid beter kennen. Sport, uitgaan, even een wandeling maken of een boodschap doen, de kleine dingen werden waardevol. Ik leerde mezelf om focus te leggen op alles wat wel kan i.p.v. niet. Door het ongeluk kwam ik opnieuw in aanraking met eenzaamheid en ging er meer over praten, iets wat ik voorheen niet zoveel deed. Hierdoor kwam ik in verbinding met mezelf en mijn omgeving.

Ik kwam tot een proces van acceptatie. Acceptatie van wat is gebeurd en het durven praten over verdriet waardoor ik gebeurtenissen van vroeger los kon laten. Hierdoor kwamen er vriendschappen en ervaringen op mijn pad die mijn leven aanvulden. Acceptatie, verbinding met mezelf maken, praten over mijn gevoel en mezelf waarderen zoals ik ben, heeft voor mij deuren geopend. Eén deur is mijn passie voor schrijven en fotografie. Er is niets mooiers dan je passie en zingeving vinden. Het ultieme geluk dat uit jezelf komt. De woorden die ik vroeger miste, hebben nu betekenis gekregen door mijn zoektocht.

Vlinders

Om positieve gedachten te stimuleren, ben ik het concept ‘the butterfly effect’ begonnen. Dat staat voor kleine veranderingen die zich kunnen ontwikkelen tot een groot effect. Met motiverende gedichten wil ik positieve gedachtes de wereld insturen. Misschien kunnen ze voor anderen die kleine verandering zijn, die iets groters teweegbrengt in de toekomst.

(September 2018)